Bir yaz akşamıydı, çocuktum
Derin bir nefes aldım gülümseyişinden
İçime çektim güzelliğini gözlerinin
Paylaşamazdım gülümseyişini/
Düşünürdüm her gece rüyalarımda
Çocuktum
Bir yaz akşamıydı, aşığın oldum
Senin heberin yoktu/
Gün batımında gülümseyişini izlerdim
Yıldızlarda bulurdum gözlerini
Üşürdün bazı geceler, çocuktum
Nefesimle ısıtırdım ellerini
Bir yaz akşamıydı
Gözlerin kahverengi
Gülümseyişine maviydi gökyüzü/
Hatırlıyorum
Çocuktum, bir yaz akşamıydı
Hikayeleri çok severdin
Satır aralarında arardım hikayemizi
Ve en çok unutamadığım gülümseyişini
Çocuktum.
