Bu sene öyle bir sene oldu ki aslında inanılmaz iyi başlamıştı. Başlamanın başlama noktasında. Ne istiyorsam tak tak yerine oturdu. Ben de öyle. Aaa puzzle tamamlandı dedim kendi kendime. İşte bu. Meğerse puzzle satın almamışım bile. Önce istediğim şeylerin aslında tam da öyle istemediğimi dönüp dönüp geçmişle karşılaştırmalar yaparak yaşadım. Sonra bu girdabın içinde bunaldım da bunaldım. Sevdim de sevildim de çok ama çok. Yoğun yoğun. Hissettim de çokça. Ama kelimesinden sonra gelen cümleler gibiydi ama. Dedim ki tamam baştan başlayalım. Bu sefer de zorlamadan olmayacağını zorlayınca da olmayacağını anlamam da zaman aldı. Bıraktım her şeyi. Kendimi seni bizi olanları ve olmayanları. Başa sardım yine ve yeniden. Sana, bana, bize, kendime. Bir şarkıyı zibilyon kez dinledim. Ama nafile bu yeni yıla girerken bıraktım her şeyi yine ve yeniden yepyeni ben.
Merhaba.
