Kaybolmuşların şehrindeki bu
İnşaat sesleri,
Hatırlatır bana her sabah,
Ne kadar tamamlanmamış olduğumu.
Ve bu gürültülü makinelerinin
Yolunu şaşırmış tekerlekleri
Üzerindeki çaresizler,
Bir ses daha çıkardılar:
Fren sesi;
Frenin asfalttaki çığlığı,
Öldürmemek için ölmek isteyeni.
O sabah,
"Ne hâliniz varsa görün!"
Diyerek çıktığım yatağa,
"Ne olur görmeyin hâlimi."
Diyerek girdim geceleyin.
