Sarı, pembe ve bu ikisinden doğma birden fazla tonu bünyesinde barındıran bu gülü görür görmez aklımda şu belirdi; herkes ve her şey yek parça "bir şeyden" oluşmuyor veya tek bir yönü yok. Nostaljiden bildiğimiz üzere insanlar sadece iyi veya sadece kötü değil. Kötü davranışları da olabilen iyi insanlar, iyilik yapan görece daha az iyi insanlar da var aramızda. Ya da duygularımız tek bir açıdan ibaret değil. Psikolojide buna "ambivalans" deriz, yani ikili duygular. Bazen aynı anda birine hem kızar hem de onu çok özleriz. Aynı anda hem nefret eder hem omzunda dinlenmek isteriz. Aynı anda hem bizden çaldıklarına hem de karşıdakinin kendisinde nelerin kalmadığına üzülürüz. Bunların hepsi çok insanca. Normal kelimesi yerine "insanca" tanımlamasını sevgili Terapi Defteri mahlaslı Deniz Bolsoy'dan öğrendim. (Bu tanımlama dönüm noktalarımdan biri oldu.) Siyah ya da beyaz olarak düşünmek yerine paletimizde farklı renklere yer vermek, hayatta birden fazla rengin bir arada ve birbirine karışarak ama bir düzen içinde gidebildiğini görmek hayattaki farklılıkların tadına varmak konusunda bize alan açıcı olabilir. Herkesin, her olgu ve olayın iyi bir yönünü yakalayabilmekler üzerine bir dilek olsun bu yazım, en kısa sürede ummadığımız yerlerden güzelliklerin hepimizi bulması umuduyla✨💐