Dünkü senle biraz önceki seni düşünen, şimdiki sen, sen değil tabii! Hiçbir şeyin değişmemiş gözün, kulağın, dudağın, yanakların aynı yerinde ama sen, sen içinde bulabildiğin sadece daha davranılmamış ve daha dokunulmamış bir olma hali. Başlamaya çalışan bir insanın bütün zamanlarında farklı hissetmesi aynı kalamaması ve artık çok güç gelen şeylere mecbur kalışı, umutsuz ve hüzünle başaçıkmaya çalışırken ki o tırmanışlarında döktüğü kendiliği azar azar, hem sonra doğumu anlayınca irkilen kavrayışı işte o sen. Birçok sen var, kargaşada topladıkların, yürüyen ve uçuşan birçok sen var; birçok sen var ve bazen herbirinin başka bir isteği başka bir öfkesi ve başka bir nefret istenci oluştuğunda hareketsiz kalan da sensin. Nitekim, binlerce nihayet olabilir, için dediğinde gerçekleşen giz 

bazen ölümün olabilir bazen bir anda parça parça durabilirsin. Çok ağır bir mutsuzluk hali ve çözümü bulması gereken sen, o mutsuzların içindeki sen dediklerinden biri. Hani nedensizce gülünce biri bastırır neşeyi içinde, biri geçmişten bir şeyi hatırlatır ya da şimdide yaşanılan bir hüznü, sen güldükçe arkanda koşan mutsuzluğun sana yetişmesi fazla sürmez. Kendine tanım verensin, her an; her an başka bir açıdan bakıp karar verdikten sonra. Kendi hakkında olumsuz cümleler kurmayı niye seviyorsun, ruhum! Kulaklarım, Hüznü ve acıyı anlatan şarkıları niçin daha çok duyuyorsunuz. Niçin her gün başka bir taraftayım, aslında paramparça olan kendim nerdesin, çok geç kaldın. 

.

İnsan, kendinde yeni yeni kusurlar bulur bence, çünkü ben böyleyim ama niçin?

Başkaları da böyledir diyorum kendime

başkaları da senin gibidir; her gün içinde başka bir hastalık bulan başkaları...

Başlayamıyorum, benim rengim artık bu diyemiyorum; burası benim köşem buradayım diyemiyorum, güçsüz cümleler kurmaktan hoşlanıyorum ama keşke kendime yeter diye bağırabilsem, keşke biraz cesaretle gidebilsem. Kendi hakkında yazdıkların neden hep soysuzca ve kendine davranışın neden bu kadar acımasızca? Niçin başka yerlerdesin kendini taşırken, kendi hayatın boşken niçin bu başka hayatlara eklenme çaban.

İşte buldum işte, buldum bir hastalık daha buldum. Birçok sen, birçok sen, birçok biz yok, birçok sen...