Duydun mu infiali?

İstidraç cem olmuş.


Kitabı, nasihatı ve imamı

Üç kurşunla vurmuş.


Ah bu duygularım duyularıma gar olmuş.


Mal hususiymiş de 

Kabileler el koymuş.


Yâ esfele safilin..


Uyuklayan rasulu dürtmüş de

Beynamaz damadın takısına koşmuş.


Sırtımda sürahiler durmuş.


Seydâ siyeri unutturmuş da

Teravih ashaba farz olmuş.


Ve ben sözümü tekrar tekrar yemişim

Nefsim kapağımı mesken tutmuş.


Ve ben sözümle tekrar tekrar yermişim

Şeyhler katlimi vacip kılmış.


Meritokrasinin tepesine pusuya yattım

Bedevi nakletmiş (benden duymuş).


- Ben siz miyim ki, kimyayı ravilerle yekvücut düzeyim.

Bensiz misin ki, kimyanı yekpare ordular düzsün. -




(“Eflatun Abalı Rasullere…” pek yakında)