Bu hissi unutalı çok oldu herhalde. Çocukluktan bilinçli bir birey olmaya geçerken kısa bir süre deneyimledik herhalde. Dünyadaki her şey ortaktı. Ben diye bildiğim bir şey yoktu. Sonra yavaş yavaş ortaya çıktı ve beni içinde yaşadığım bu dar dünyaya hapsetti. Ne yaparsın başa gelen çekilir değil mi?
Ne yani çocukluk yılları çok hoştu diye bir yolunu bulup yeniden çocuk mu olalım? Olalım desek bile çok ütopik olacağı bariz. Ancak bir inceleme yapmaya başlayabiliriz. Neden dar bir dünyada yaşamak zorunda olayım ki? Kartlarım var ödemelerim var evet gitmem gereken bir tatil var daha sonbaharda kredi kartına taksit yaptırarak aldım beş gün bir kaçacağım. Aylık döngümü bozmuş olsa da yapacak bir şey yok. Bir de üst komşu ile aramız kötü… Bildiğimiz şeyler velhasılı ancak hayatımız bu bildiğimiz şeyleri etrafında her yıl bozuk bir plak gibi dönmek zorunda mı? Yeni geldiğim tatilimden iki ay sonra bir yeni tatilin ödemesini yapıp gün saymak zorunda mıyım? Üst komşu alt komşu fark etmez aramız hep kötü mü gidecek? Bir şeylerin tadı bayat ama ne olabilir ki tam sorunun odağı?
Bulmamız lazım yoksa daha çok döner dururuz bu dönme dolabın içinde…
