Önceden duymadığım ne çok ses varmış
Artık duyuyorum kuş cıvıltılarını
Artık duyuyorum nefesimin sesini
Alış-veriş dengesi yankılanıyor büyük bir coşkuyla içimde
Rüzgar ne de güzel okşarmış yüzümü
Ellerini gezdirirmiş tüm saçımda
Hiç baharda çiçek açan bir ağaç görmemiş meğer bu gözler
O çiçeklendi diye mutluluk dolmamış içi
Oysa biriz
Ha onun açmış çiçekleri ha benim
Onun yaprakları döküldüğünde başlamayacak mı benimkiler de dökülmeye?
Nasıl olsa birlikte yaşamıyor muyuz dört mevsimi?
Her gün güneşle birlikte değil mi doğuşum?
Yıldızlar parladıkça bulmuyor muyum yolumu ben de?
Birlikte dönüşüp, birlikte yenilenmiyor muyuz?
Ölüm,yaşam,ölüm.
