gün be gün büyürdü.
gözler, sözlere akar,
çağlardı ezcümle kalbin dilleri.
mevhumu yiter dünyanın
kent susar kaldırımlar izlerdi
heyhat!
ne sevdalar yutmuş ki çıkmazlar
üstüne gölgesi inmiş
lekesiz gönle
a/ş/k'tan karalar sinmiş.
sustu hasılı ezgiler
küstü tüm nameler
bir cümle daha düşse,
benden sana
inan tüm mısralar isyana kalkardı.
yazmadım yazamadım,
duyamazsın bir daha..
kursağımda kalan o son söz de,
boğulmuştun sen leyli...öz/__
