Sanki sokakların başında ışıklar yanmıyor gibi

Arabalar geçmiyor gibi

Bahçeler bile çok sessiz bu gece

Sanki gecenin bitmeyişine haykırıyor gibi

 

 

Yağmur yağsaydı belki

Gece daha bir kısa gelecekti sanki

 

 

Herkesin umudu bitiyor

Eskiden gülerek geçtiği sokakları

Bugün eskitmiyor bile

Taşlar ayak yüzü görmüyor sanki

O kadar sessiz ki sokaklar

Sanki insanlar ölü gibi

 

 

Bak caddenin sonundayım bir evdeyim

Çay demledim

Karanlığın arasından çık gel ki

Bir bardak çay içelim

Yol mu karmaşık? Her neyse

Alıştım artık çayın altını kapatmaya

Gelmeyi bıraktığın günden beri…