Biz değil miyiz güzellikle yeşerttiğimiz bahçemizi güzel sandıklarımızla solduran? Biz değil miyiz aklımızın bir köşesini değil her köşesini dolduran?
Evvela biziz, elimizde iplerimiz.
Gerçi ipi biz mi oynatıyoruz yoksa biz mi oynatılıyoruz, muamma fakat kesin bir şey varsa o da oynadığımızdır. Kimimiz köhne yalnızlığından kurtulmak için oynar, kimimiz de köhne yalnızlığına mahkum olmak için. Kimsenin diğerinden haberi olmaz, herkes kendi kapısının önünde oynar. Duymazlar feryatları, görmezler kısa ama hüzünlü ağlamaları. Bilmezler tarihin tekerrür edeceğini, bilmezler kamburlarının birbirleri olduklarını.
Evvela biziz. Biz insanız.
