Bir tatlı huzuru Kalamış’tan almaya giderken,
Deniz tavanının ırzına sırtüstü geçer bizim insanımız.
Altıma aldım lafını kahramanlık edasıyla anlatırken,
Denize bakmaya cesareti bile olmadığını söyler aslında bizim insanımız.
Bir parça pirinci Dimyattan almaya giderken,
Evdeki bulgurun ırzına çalakaşık geçer bizim insanımız.
Ahını aldım lafını pişmanlık edasıyla kullanırken,
Mazlum başrolünü de kimseye kaptırmamak için çalışır bizim insanımız.
Ölmedi kalbimizde yaşıyor naralarını sağda solda atarken,
İçindeki küreklerin ırzına bileye bileye geçer bizim insanımız.
Unutmadık, unutmayacağız edebiyatı için kitap kurcalarken,
Toprağını atmış, çoktan keyif sigarasını yakmış olur bizim insanımız.
