bize biraz şarap,

bir sabahlık da aşk yeterdi.

göğü göğsümüzden çıkarmış gibi sahiplenir,

nefesi can diye çekerdik içimize.

bize çiçekli bir yol,

bir hırka yeterdi.

çıplak ayaklarla yaşardık yolu

suyumuzdan ikram ederdik toprağa

bize çocukça bakan bir çift göz

yeterdi

dönerdik oracıkta çocukluğumuza.

bir bant verselerdi,

sarardık tüm yaraları

kollarımız güçlü olsaydı,

cılız bileklerimiz kuvvetli

sarmalardık birbirimizi.

bize bir bardak verselerdi,

onu dolu sayardık

tüm formülleri ezberler,

bildiğimizi unuturduk.

öperdik kuşluk vakti kasımpatıları

yeni bir de defter tutuştursalardı elimize,

baştan başlamış sayardık hayatı



bize bir gecelik aşk,

iki de mum yeterdi.

sabahı üryan, sonrası mahçup

tek gecede tükettiğimize yanardık aşkı

doyumsuzluğumuza da ağlardık,

zamana da.



sevdiklerimiz söz verselerdi gitmemeye

ve tutsalardı sözlerini

sırtımız ağarmazdı bu kadar.

bize bir vedalık aşk verdiler,



ve bitti aşk, veda seçene kadar...