Bizim Büyük Çaresizliğimiz (2011)

İki arkadaşın yaşantıları belli hobiler ve rutinlerle birlikte hep sakin ve dolu geçen hep hayal ettikleri gibi bir bekar hayatı hatta kız ile birlikte sekteye uğramıştı. Kayıp yaşayan bir kız hayatlarına girdiğinde dâhi yoğun bir duygusal geçiş görmüyoruz sadece birkaç yeni duygu ve değişken giriyor yaşamlarına o duygular yerini bulmaya çalışıyor.Beklenilenin aksine hep sakin ve suskun bir süreç vardı iki arkadaşın yaşadığı aşk duygusu yine aynı hızla kapandı. Büyük çaresizliği de aşkın talihine ya da ani kaybın acısına yorabiliriz. Böyle bir denk geliş.Normalde beklediğimiz aşkının peşinde koşan adam, acısıyla debelenen insanlar yoktu bu filmde bir anı, bir tecrübe kaldı yanlarına.

Yani vefattan ziyade aşk duygusunu göremedim ben. Özellikle iki adamın Nihal'e aşık olduklarını birbirlerine söyledikleri sahne çok kötüydü. Ki ona hissettikleri derin duyguyu bile hissedemedim... Yönetmenin de öldüğünü bilmiyordum, üzücü olmuş...

Siz kitabı okuduğunuz için uyarlama noktasındaki eksikliği daha net fark edersiniz. Ben kitabı okumadım belki de o yüzden filmi beğendim. Evet bir kayıp sonrası yaşananlar, hassasiyet ve duygusallık daha düz ifade edilmiş. Sert bir duygusal geçiş yoktu. Yönetmenin erken yaşta vefatı ben de filmi ayrı bir yere kondurdu.

Filmi gerçekten kötüydü. Kitaptaki hassas duyguyu asla göremedim.