Girmez gözüme uykular
Sinirlenirim de ben
Düşünürüm her gece,
Önceki gece düşündüğümden daha çok.
Bir boşluktayım
Sonu gelmez, oysaki hiç başlamadı.
Hissederim en derin hücremde
O lanet baş ağrısını!
Ve kavuşur gözlerim ağlamaya
Derin bir soğukta ıslatır yastığımı.
Edemem tek bir hareket
Kaplar tüm gerçeklikler bedenimi
Hafiflemez sabah ilk ıșıklarını getirmeden.
Yalvarırım geceye,
Bir boşluk nasıl bu kadar ağır olabilir?
