Acılar geçti zamanla
Aşka kapım açıktır daima,
Bunu da en iyi sen bilirsin pek âlâ
Onu bilirsin, bunu söylerdin...
Fakat sendin ki yine,
Bir beni bilemedin
Niçin kıydın bana,
Masumiyetime ve içimdeki çocuğa?
İnanmıştım bu rüyaya,
Epey de kapılmıştım galiba
Bir başıma bıraktın beni, çırılçıplak bir odada
Duvarlardan taştı, deniz gözlerimden süzülen,
Tuzu yakan damla
Anlıyorum ki; gerçekten mutlusun galiba
Yine de dilerim ki
Bir gün pişman olursun yaptıklarına