Acılar geçti zamanla

Aşka kapım açıktır daima,

Bunu da en iyi sen bilirsin pek âlâ

Onu bilirsin, bunu söylerdin...

Fakat sendin ki yine,

Bir beni bilemedin

Niçin kıydın bana,

Masumiyetime ve içimdeki çocuğa?

İnanmıştım bu rüyaya,

Epey de kapılmıştım galiba

Bir başıma bıraktın beni, çırılçıplak bir odada

Duvarlardan taştı, deniz gözlerimden süzülen,

Tuzu yakan damla

Anlıyorum ki; gerçekten mutlusun galiba

Yine de dilerim ki

Bir gün pişman olursun yaptıklarına