Merhaba yabancı. Uzun süredir uğramıyorum yanına. Kızmıyorsun, değil mi? Bir ara senle aklımda olan bir kitap kurgusu hakkında sohbet etmiştik. Hatırlıyor musun? Pardon! Hatırlama eylemi yaşayanlar için var. Senin için ütopik bir eylem olduğu kanısındayım. İnsanların anılarını birkaç kürek toprağın kapatması ne kadar komik. Bitiyor her şey. Günü gelince her şeyin bitmesi gerekiyor. Burası zamanla bozulan oyuncakların oyun parkı. İthal insan isminde bir kitap yazmayı düşünüyordum. Hala düşünüyorum. Her şeyin hayvanca yaşandığını düşünürsek kurtarıcı bir ithal insana ihtiyacımız var. Nereden ithal edeceğiz? Bu ne kadar mümkün? Nefret ediyorum. İnsanların kendine hizmet etmeyen her şeye bir kılıf bulmasından nefret ediyorum. İnsanların insanlıktan nasibini almamış gibi yaşamasından nefret ediyorum. Doğrunun, iyiliğin çoğu yürekte değersiz olduğunu gördüm. Bu yüzden bu kitabın insanlar için öğretici olacağını düşündüm. Çok karamsar olduğumu söyleyenler oldu. İnan bana. Bu yeryüzü umutları yeşerten bir bahçe olmaktan uzun zaman önce çıktı. Bu birliktelikten oldukça memnunum. Memnuniyetimin tek bir sebebi var. Ölülerin içindeyken insan huzurludur. Dünya öldü. Niye huzursuzum? Neyse, bu huzurumun tek bir nedeni var. Toprakta vücut bulan ruhlar bireyi olduğu gibi kabul etme becerisindedirler. Bu benim için doğruluğu ispat edilmiş bir gerçek. Bu gerçek bir delilik içeriyor. Bu teoride tamamen hayatta kalmak için uydurulmuş bir saçmalıktır. Tamam, yeter artık. Her şeye saçmalık olarak bakmayacağım. Aslında bireyi kabul eden bir şey yoktur. Bireylerin kabul veya red durumu insanlarla kurduğu ilişkilerle alakalıdır. Burada ben ne anlatmak istiyorum çocukluk kahramanım? İnsanların içinde kaybolduğumu ve bu kayboluşun bana derin bir yalnızlık kazandırdığını beni birileri koşula bağlı olmadan kabul etmesi gerektiği için bu beş para etmez cümleyi kurdum. Koşulsuz kabul Dünya'da vücut bulanlar için uygun değildir. Sevdiğimiz insanları niye seviyoruz? Arkadaşlıklar niye kuruluyor? Kıyafet alırken niye seçici oluyoruz? Her şeyin bir koşula bağlı olma zorunluluğu var. Birçok konuda kimi zaman insanlar tarafından kimi zaman kendi doğrultusunda yalnız kaldım. Neyse, bu kadar transferansın sağlıklı olmadığını düşünüyorum. Bu uzun tedavinin hemen sonlanmasını istemiyorum. Bir sonraki oturuma kadar kendine iyi bak. Oyuncaktan Yaşar Güvenir'den " Yalnızım ben" parçasını açıyorum. Yazmayı bırakıyorum artık. Parça bitince aletlerimi toplayıp yine gelmek üzere gideceğim. Görüşmek üzere çocukluk kahramanım.