Çok zamanımı aldı,
Biliyorum...
Görmesi hayatın,
Ne işe yaradığını açık
Ve anlaşılırca.
Herşey boştu,
Biliyorum.....
Öylesine yaşamaya çalışmak,
Nedenini anlamaya uğraşmadan
Ve hepten boşvererek.
Boşuna olmayanı da
Biliyorum.....
İşte o hepten kendimdim.
Asıl kendimdim boşuna olmayan.
Anlamam baya bir zamanımı aldı.
Hayat boş,
İnsanlar boş,
Aşklar boş,
Koskocam bir dünya,
İçi tıka basa dolu ama;
İçini tıka basa dolduran herşey boş.
Kendimi ayrı tutamadım,
Herşeye boşverirken,
Kendimi de boşvermişim.
Belki de budur ayıran,
Bir deli ile
Bir veliyi.
Kendimi boşvermemiş olsaydım,
Mutlu bir deli olurdum.
Inancımı boşvermemiş olsam,
Bir ermiş olurdum.
Yanlışlıkla herşeyi boşverdim.
Boşluktan çıkmak için,
Her daim sıçrayan bir kediye döndüm doğrusu.
