İnsanlara kendimi anlatmaktan yoruldum. Dinlemek istediklerini söylerler ama hiçbir zaman ciddiye almazlar fikirlerini. Sadece anlaşılmak istedim ama hep yetersiz görüldüm. Özellikle değer verdiğin insanlardan bu tepkiyi görünce nasıl da içine kapanıyor insan. Canı hiçbir şey istemiyor, söyleyecek bir şey bulamıyor. Bazen susmak bile bir cevaptır aslına bakarsan. Hep böyle mi olur? Bir şeyler sarpa sarar sonra düzelmeye başlar ama sonra tekrar ters giden bir şeyler olur hayatta. Ne yapsam ne etsem hep bi olumsuzluk oldu. Bu yüzden bir şeye başlarken boş olduğunu düşünüyorum çünkü artık hevesim kalmadı. Çabalayacağım yine elimden geleni yapacağım. İnsanlar için değil kendim için.
Yarkın Sönmez
2024-06-26T02:58:41+03:00Her insan içinde bir çöplük barındırır. Kimisinin küçük,kimisinin büyüktür çöpü. Elbette bu değildir ki bu içi çöp dolu insanlar hep böyleydi. Insan sosyal bir hayvan. Neye maruz bırakırsa kendini günün sonunda hep ona dönüşür istemeden. Çünkü tanık olmak ister ve başkalarının da onun hayatına tanık olmasını. Böylece varlığını anlamlandırmaya çalışır. Elbette bazen kötü şeylere tanık olur. Biriktirdikleri boşaltması gerekebilir. Yani birisi bizi eleştirdiğinde yada eksik gördüğünde belki de bu onunla alakalı bir sebep ile alakalı olabilir. Sözün özü insanların ne dediklerini fazla takıntı haline getirmemek gerekir. Çünkü hala yaşıyorken hayatta, tek bir önemli gerçek var o da bizim kendimizi olduğumuz gibi sevmemiz. Onun dışında kalan herşey yani kontrolümüz dışında gerçekleşen olaylar için üzülmek ile elimize hiçbir şey geçmez.
Bunları yazıyorum çünkü bu eksiklik duygusunu ben sana yaşattım belki de eksik olan bendim. Ben kendimi eksik gördüm sonra sana yansıttım bütün bunları. Tüm bunlar için özür dilerim dostum.