Ağırlığı altında eziliyorum,
yas tutamadıklarımın.
Küçüklüğümü görüyor,
hıçkıra hıçkıra ağlayarak,
sarılıyorum ona.
Tutunduğum her şey,
ellerimden kayıp gidiyor.
Gözyaşlarımı içime akıtmak,
zehirliyor içimi,
kurutuyor ıslak olması gereken şeyleri.
Kesilen bileklerimden akan kanlar,
nasıl rahatlatıcı olabilir?
Bedeli bu kadar ağır olmamalıydı.
İçim boşlukla dolup taşıyor,
ve bu boşluk gördüğüm en dolu şey.
(24 Ekim 2023, 18.38)
Kesen sözler var,
tam şah damarımdan;
çıkamıyorlar.
Bu acı fazla gerçek,
tek istediğim bir omuzda ağlamakken.
Ölmek değil,
görülmek istiyorken ben.
Acım kavuşsun istedim,
canlı bir bedenle.
Nefesimi sadece,
alıyorken sigara ile.
Neden bu kadar zor olmak zorunda,
her bir kopuş?
Hayır, şairane cümleler beklemeyin benden,
tükettim hepsini yanlış bedenlerde yüzerken.
(24 Ekim 2023, 18.46)
Gördüğüm ölümlerin tutamadım yasını,
ve görmediğim tüm ölümlerin başında
yas tutuyorum ben.
Biri tutsun istedim,
ve desin bana:
"Yanlış mezardasın"
Kendi mezarımı çok önceleri kazdım ben,
yerini hatırlamıyorum.
Zor muydu görülmek,
ölümden dönmüşken bir beden?
Kolay mıydı terk etmek,
bir çocuk hıçkıra hıçkıra alıyorken?
Hak mıydı bir çocuğu,
kurtarıcı seçmişken sen?
(24 Ekim 2023, 18.53)
Korkma bak,
akmıyor artık gözyaşlarım.
Kovalamam seni,
kaçacak yerin çok.
Bir evin anahtarı elimde,
hangi kapı yuvam bilmiyorum.
Şefkatli dokunuşları hak ediyorken,
utanç dolu bıçaklar kesti sevgi bekleyen yanlarını..
Yardım çığlıklarım,
acındırma hissi için değildi asla.
Göremediniz o çocuğu,
Koruyamadınız o çocuğu,
Hepiniz suçlusunuz!
Bir zamanlar beklediğim kurtarıcı,
çok yorgun,
görüyorum aynaya baktığımda artık.
(24 Ekim 2023, 19.01)
Tüm yaralı çocukluklara sarılıyorum 🖤🩹🫂
