Firar ediyor hatıralarım,

Benimki şimdiki zamanın umudu değil

Mahvediyor yüz hatlarımı.

Tüm bu kırılganlıklar,

Evimin her köşesine

Tepelerden indi.

Geçen zaman, benden koparıyor avuç avuç

Ondan tepiniyor ruhum, dar kostümünün içinde.

Ya bu gözlerim için ne demeli?

Göğsümdeki bu boşluk peki,

Bir simitteki kadar olağan mı?

Sorunlarım mı var yoksa

Tüm bu anlam arayışlarımda.


İnsanlıktan uzaklaşmış olan bensem

Bu binalar nedir şimdi?

Bırakmıyorlar çıkıp koşayım,

Bırakmıyorlar nefes alayım.