İçinden rüzgar geçen evde, kalbinden yağmur geçen biçareyim...
Jelatini sıyrılmadan silkelenen sigara paketi gibi...
Her tütün her hüzün ve her duman bir başka yağmur..
Ama bulut değil...
Gökgürültüsünü özledim...
Şimşeği...
Hatta yıldırımı bile...
Anladım ve anlatıldım sanırım...
Anı defterinde ise eksikliği en çok koyan sayfa ; bir izmarette iki dudak izini betimleyemeyen bir hiçlik sanırım...
