Kendisine okkalı,
Ana avrat sovecegim bir güne daha başlarken.
En az Mümtaz ve sokak lambası münasebeti kadar
Sövüşüyorum takvimle,
Ve alelade bir biçimde
sakinim saatler arasında ki geçişlerde.
Bir yandan barış Manço eşliğinde
çocukluğuma dokunan
sabahın keskin, acı furyası ve
fuşya halılarla ihtişamlı renge bürünen
odanın güneşli duvarı.
Bir yandan da klasikleşmiş
Ama her dinleyiste vücudun farklı hazlara
Erişmesine fırsat veren o klasik müzik sevdası.
Ben hâlâ dingin bir zemine oturmamış
Müzik karmaşıklığımda , herşeyden sıyrılıp
"sev yeter" diyorum sabahın 10'una.
