Bir gece ayaktaydı yine, herkes derin uykudayken,
Bir gece yüreği konuşmak istedi bağıra çağıra, gecenin sessizliğine,
Dinle dedi, hamuş olan yürek, dinle…
Saatlerin yalnızlığı vurduğu gecenin kuytusunda,
Bir yürek suskunluğunun sesini haykırıyordu geceye,
Yürek yorgun, yürek kırgın biraz,
Avazı çıksaydı haykıracaktı belki çıktığı kadar,
Ama ağlamanın bile yasak olduğu mekânların ortasındaydı,
Yaşamak için bahaneler üretmeye çalıştı,
Anka olmak vardı yine,onca külü toparlamak kolay mıydı,
Yangınlardan artakalan,
Parçalanmış bir yüreği yeniden bir araya getirip,
Yarınlara umutla bakabilecek miydi?
Sordu… ve sustu, cevabı zor sorulardan yorgun beyninde,
Cevabını bilmediği sorulara yanıtlar aradı,
Susmaya karar vermişti…
Suskunluk da konuştu,
Beynine hücum eden düşüncelerden yoruldu,
Gözlerini karanlık geceye kapattı ve aydınlık bir sabaha uyanmak için yalvardı Yaradanına…
2012
