böyle işte ibrahim;
yara, kabuğun altında değil artık,
bir kerbelada avuçlarında taşıyor insanlar izlerini
ciğerimde sırtını bir babaya değil
dağlara yaslayan çocuklar büyüyor, üzülüyorum.
omuzlarımızda bin yıllık bir kehanet var ibrahim,
ömrümüz bu yüzden hiç iyi değil.
hiç iyi değil aynalardan çocuk gülüşlerini eksik edişimiz.
iyi değil ibrahim
içimden bahar görmemiş çayır çimenin fışkırması
köklerimin hiçbir toprağa sığmaması
bozkırda unutulmuş bir çiçek gibi içime uzanışım.
iyi değil.
ben iyi değilim ibrahim.
böyle işte İbrahim
ay ışığında üşüyor tenim uzaklığına ısındıkça
sesimdeki çatlak ağrıya engel olamıyorum.
sırtımda doğrulmaktan bıkmış bir heves.
bütün perdelerimde güneş lekeli bir yalnızlık
iyi değilim ibrahim hiç iyi değilim.
yeryüzünün bütün yokuşları ayaklarımın altında sanki
sevgilerden yapılma çocuk gövdelerine
ceset, dediler yirmi dakika on yedi saniye evvel
küf ve yanık kokusu sinmişti dünyaya
ben ağlayamadım bileklerimdeki öfkeye
bu yüzden iyi değilim
ibrahim.
gelmen gerek.
Songül Uslu
2023-10-21T13:31:22+03:00Gelse keşke, keşkelerle beklenen bir İbrahim ruha ne kadar iyi gelecekse işte.... Teşekkür ederim sevgili Yasin🌿
Yasin Gültekin
2023-10-21T06:56:51+03:00iyi gelmeli bu defa İbrahim.
Bütün pencerelerde sana sözcükler giydiren bir şair var.