Boyun eğmiş ruhların cennetinde
Savrulan küçük bir yapraktım
Yeşil çayırlar beklerken
Dik yokuşlar ve çakıllar
Aşılmaz dağlarla karşılaştım
Gözlerimi kapadım ve uçmaya başladım
Cenneti ve Tanrı’yı o zaman tanıdım
Bu cehennemi ben yaratmadım
Gözyaşlarınızı ben akıtmadım
Kurtarıcısı ben değilim incinmiş ruhların
Ve günah keçisi olmayacağım suçlarınızın
Bırakın nefes alayım
Ciğerlerime bahar havası dolsun
Papatyaları koklamam kırlarda koşmama izin verin
Özgürleştireceğim ruhumu
Kötü ruhların esaretinden
Ve bezmişliğim yaşama döner belki
