Hatalar yaptım
Rüzgarın yaprakları
Gamsızca
Savurduğu zamanlarda
Aklımın idrakının
Pek kontrolümde olmadığı çağlarda
Rüzgar neredeyse
Ben hep oradaydım.
Hiç karşı çıkmadım alnımdaki yazıya
Adına özgürlük dediğim
Serinliğin
Bir keşmekeşlik olduğunu
Paçalarım yırtılmaya başladığında anladım
Anın tutsağıydım
Uyarıldım
Zihnimde surunu üfleyen azap
Demir parmaklıklar ardından öten
Bir anka kuşu misali
Kapısında onu kırbaçlayansa
Kadercilik anlayışımdı
Hatalar yaptım
Mutluluklar kaçırdım
Günün mutluluğuna aldanıp
Kaç yazgı bozdum
Ve kim bilir
Kaçını yazgım diye bohçama koydum
