Suçlusu toprak
Suçlusu toplum
Suçlusu şehir
Bir bozkır ki
İnsanı toprağından verimsiz
Yıllarımı ektik
Yeşertebilmek için bir filizi
Ekene değilse bile bakana faydası için
Neler ettik de büyütemedik, kurudu
Yaaa dedik
Ya insanın insana ettikleri
Ya insanın kendine ettikleri
Ne kadar sularsan sula
Hep kayasa yapacak kalpler taşımaktan yorgun
Yüzlerinden okunan sade bezgin bir ifadeyle
Gözlerinin içinden öfkeli küfürler savuran
Oysa bir tutam tebessümdü beklentimiz büyüklerimizden
Yaaa dedik
Ya bu bize ettikleri
Ya kendi kendimize ettiklerimiz
Reva mı?
