Gök kubbeye atılan bir çığlık
Avazın çıktığı kadar fısıltı
Kime göre kambur bir inilti
Titrermiş, cümle alem varlık
Sen değil miydin ‘’Aydost Deyince Yeri Göğü İnleten’’
Vurunca tele, arşı üşüten
Hasret midir, bunları bana söyleten
Yoksa gurbet midir, beni metropole sıkıştıran
Bak bu ahenk, kalpleri hidroliz eder
Tezene, ruhu dansa kaldırdı
Bozkır otları sonsuzluğa doğru uzanır, gider
Vakit gelmiş, darısı bize
