Sana bu sefer nasıl içimi dökeceğimi bilmiyorum. Söyleyecek sözüm olmadığından değil, bu sefer anlatacaklarım çok fazla.
Birçok şey günlerdir yüreğimi meşgul ediyor da birkaç kelime bulamıyorum anlatmaya.
Söylemek isteyipte sessiz kalmak, kelimeleri yitirmiş gibi susmak, böylesi lâl olmak
ya yalnızlıktan ya Sensizlikten.
Benim yüreğimde hangisi var ki dudaklarım susmuş gözlerim konuşur olmuş.
Sen denilen bilinmez lisanı öğrenmişte sağır yüreklere anlatır olmuş.
Biri için sayfalar doldurdum lügatlar tükenene, mürekkebim bitene kadar.
Bir gün yazdıklarım silindi yine yazdım ancak yazmam gerekenler değildi.
Zaman çok çabuk geçiyor. Mevsimlerse bunu bize gösteren mektup güvercinleri gibi.
Geliyorlar bir mutluluğun haberini veriyorlar sonra gidiyorlar ansızın avuçlarımızdan.
Bu gidişlerden yüreğime dokunan sesler yükseliyor, ardından sırılsıklam bir yağmur...
Vesselâm...
• Esma Canyurt
