I.


Beyaz haberlerim var sana, güvercinin kanadında!

Kalem, kâğıtların girdabı, yaktım mektuplarımı

Seni severken...


Bağışla beni,

Cümlelerin ardına saklanacak kadar korkak bu adam.

Ey kalbin emaneti! Beyaz haberlerim var sana

Seni seviyorum!


Bir bulutun arkasına saklanmış gökyüzü kalbim

Seninle güneş açacak, yıldızına kavuşacak, dinginleşecek

Bazı zaman fırtınalı olacak gök gürültüsü,

Bazı zaman yağmurlar yağdıracağım yüreğine.

Ama sen ki, en güzel ve desen desen renkleri var kılacaksın,

Gökkuşağı olacaksın ömrümde.


Sabahları bir ben olacağım başında

Taze bir haber değil seni sevmek kokuşmuş mısralarda

Bir güvercin büyütüyorum göğsümde,

Bir ömür büyütüyorum sensizliğin kelimesinde.



II.


Beyaz bir haber bir gün kalemin ucunda

Var mıdır, yok mudur?

Emin değilim, davetsiz bir söz

Baharlarda kırları koşan masum çocuk gibi kalemim,

Biraz umutlu, bir o kadar yorgun ama mutsuz değil

Ve parmaklarım noksan değil seni yazmayacak kadar


Yurdum, yamacında bir ev bulmuş sahipsiz kimsenin sevinci

Beyaz bir haber getirecek bir gün o herif

Ona iyi bak, aslında sensin yeri

Bu mektup senin, benim, bizim gibi sahipsiz değil!