Bu şehri terk edince
İlk başlarda
Yürüdüğün sokakları,
İçinde biriktirdiğin anıları,
Sevdiklerini
Kırgınlıklarını
Bu şehrin keşmekeş hayatını
Sabahları işe yetişmek için simit almak için bile vakti olmayan koşuşturan insanları,
Akşamları sabah işe gitmek için dost meclisinden erken kalkan insanları,
Hafta sonlarını hafta içi koşuşan insanlar eğlenebilsin, alış veriş yapabilsin diye feda eden insanları.
Bıraktım da gidiyorum artık bütün zaman bana ait...dersin, ne iddaalı laf ama
Oysa ki derin bir oh çekip ah şimdi ne huzurluyum ve bütün zaman benim demeye kalmadan
Bıraktığını sandığın her şeyi
Beraberinde getirdiğini anlamana karanlığın çökmesi yetiyor.
