ölüme bakıyorum uzaktan
gülümsüyorum
sonra ayağa kalkıp yakınlaşıyorum
aynadan bakıyorum ölüme
solgun yüzüne
mor halkalı gözlerine
içinde yaşamdan bir belirti olmayan
ışığı barındırmayan gözlere
bir zamanlar utançtan, mutluluktan
sarhoşluktan kırmızı olan
solgun dudaklarına
bu ben değilim
bu ben değil
taşıdığım oradan araya
ölüden başkası değil
ölümden başkası olamaz asla
bu, benden geriye kalan.