ölüme bakıyorum uzaktan

gülümsüyorum

sonra ayağa kalkıp yakınlaşıyorum

aynadan bakıyorum ölüme

solgun yüzüne

mor halkalı gözlerine

içinde yaşamdan bir belirti olmayan

ışığı barındırmayan gözlere

bir zamanlar utançtan, mutluluktan

sarhoşluktan kırmızı olan 

solgun dudaklarına

bu ben değilim

bu ben değil

taşıdığım oradan araya

ölüden başkası değil

ölümden başkası olamaz asla

bu, benden geriye kalan.