vurulup
en talihsiz göğünden ömrün
vehmine veri verip elini
hırpansın dövülgen kanın
aperitif öykünmeler
kalkınmalar arasında
mağrib’i
göğsünde yılmadan taşıdı
sadrı yarık cenîn
ve sanrılar
sancılara gark oldu
ilkdördünde
ay
hilalim olup
geçiverdi ağzımdan
oltasındaymışçasına
bir rasyonalistin
tepindim
orda o sıra
olamaz dedim
olamaz bütün
olamaz her şey madde
solungacım oldu izan
Afâki ve içli
eklektik ve sönük
düşüncelerim üstünde bahr
ve bahtımın esrik yanında
barutu hümanizm olan
kurşunlar
geçiyor içimden
geçiyor yumruk
içinde sefalet
içimde ihanet
içerde kuyu
gayri ihtiyari idrak
ama hayır
hiçbiri
sesli harf değil asla
benim burada
Ağladığım ertesilerden*
