BUDALA KÖK SÜRGÜNÜYLE
dallanıp budaklansın ağaç
geçti geçti geçti
kokusu konuşu yayılsın yay
kök sürgünüyle dibe doğru inip
hizasız ben leb türküsünün
durmak hak sayılmaz güç say
dişlerimi geçirdiğim
yeni nesil tuzaklar haklasın
hâlâ yapışkan bir izim bak
dokunmayı sınırlar eller
elendi güpegündüz yeşiller
ucu siyahlı gölgeler de
geçti geçti geçti
boynuma hatlar çeken
kordonların kesilmesi bir
mücadele belki müdehale
insanın bir anını çağrıştırırken
birçoklarını ayıklayıp
yağmuru yutuyorum
kaç shot etti jack
anlayacağınız burada sınırsızız
suyu küfe
toprağı çıtaları
beyaz kurdeleyi
karnıma doğru çekiyorum
hepsi
alt
alta
gelen
özgürlük maddesi
yazıyor yirmisekizinde
geçti geçti geçti
dibine kemik gömmek
rutubetli ruhun bi fobia
asli bi tanı
açıklıyorum içimden
geriye doğru çanları kollarım sırlar
trash konslar gelen
karanlık sular giden
nefes almak isteyen birinin yarınları
ve hanımlar
babunlar beni çok...
ateistler şık baylar ve
benim budala köklerimden
organik bir tehditle
bahsederek
babasını çekiyor cebine
hayır dikenler uzamıyor
yazları dökülmüyor
ve kışları
onlar beni...
yanmıyor ve üşümüyoruz
böyle
kime göre neyim sormadan
kök sürgünüyle gün gün büyüyorum
müjde...
Esra Dökmen
