Buğday tarlasında kayboldu çocuk
İlerledikçe bana benzediğini anladım
Boyundan büyük buğdayların içinde
Boyundan büyük sevdaların dibinde...
Bak ama gülüyor çocuk
Nerede olduğunu bilmese de
Belirsizlik ruhunda mutluluk
Öğrenecek lakin büyüyünce
Belirsizlik ruhunda huzursuzluk
Bir gül yeşeriyor tarlanın ortasında
Şimdi de gülü kokluyor
Nasıl bir sevinçtir bu!
Ve gülü dalından koparıveriyor
Yapma çocuk!
Koparma gülü dalından
Değişecek kokusu
Solacak üç beş güne
Üzülecek çocuk...
Koyacak gülü
Anı defterlerinin yaprakları arasına
Bakıp bakıp hasret çekecek.
