dostum mehpâre'ye
bugün küçük iskender öldü
dün dans etmiştim seni aradım
kesik kol ütüsüz gömlek
köhnelenen bir sahnedeydim
-boğazda kayıkçı tutuyorlardı
martılar vegan olmaya karar vermişti-
ışıklar hep yanlış yere vuruyordu
beni seyirci tutuyordu seni aradım
yatağımı değiştirdim birkaç defa
önce çarşafların rengini beğenmedim
sonra karyolayı aldım çektim orta bir yere
yatak odamı salona değiştirdim sonra
yetmedi gittim yeni bir eve yerleştim
yatak odamda yoktun seni aradım
nasıl üzüldüğümü hatırladım
soğuk gibi bir rüya görmüştüm
herkesin ölmesinden zaman geçmişti
ben dedin bir meyve olsam üzüm olurdum
-zaman seni şarap yaptı beni acı bir sirke-
uyandım ellerim kollarım yerindeydi
kimse ölmemişti seni aradım
bir apartmanın çatısına indim
iç yerlerimde bir huzursuzluk
bugün en büyük ben intihar edecektim
cesedim aydan bile gözükecekti
hem de çin seddi gibi uyduruktan değil
nasa'daki meksikalılar zenciler vietnamlılar
karaköy'de birinin mortu çektiğini bilecekti
oysa beni ölmek tutuyordu seni aradım
bugün küçük iskender öldü
dün dans etmiştim seni aradım
Rana Sezgin
2022-01-24T02:14:36+03:00İyi bir şiirdi. Beğenerek okudum. Kaleminize sağlık.🌾