Bu şiir üç farklı bugüne adanmıştır…

 

Başladı her şey benim için bugün

Yangınlar ortasında başladı

Ve yangınlar ortasında bitecek bir gündür

Bugün.


Karanlık avlularda top oynayan çocukların hikâyesi

Yahut limon ağacına tırmanan sarı saçlı genç kızın hikâyesi değildir bu

Ateşler ortasında rengarenk kalmayı başaran bir çiçek

Ne kadar inanılırsa

Bizleri koruyup kollayan da o kadar inanılırdır bugün.


Ben hiç barınamadım onların arasında

Bir endişe ile uğraşıp dururdum dururdum dururdum

Ve insan olmayı bir çırpıda attım bir kenara

Geriye kavisleri kaldı gövdemin

Gövdem – gövdem kırık bir papatya

Doğan bugüne yeniden.


Duy sesimi diye kaç defa inledim kaldırımlarda

Kaç defa kapandı gözlerim – göremedim

Kalk ayağa, devam et

Sen kahramanısın bu hikâyenin, diyemedim

Yalan söyleyemedim.


Bugün günlerden iki

Bugün günlerden temmuz

Bugün günlerden doğum

Bugün günlerden ölüm

Bugün günlerden yürüyüşümüz

Bugün günlerden yeniden

Yeniden

Ve yeniden ölüşümüz.


Onlar kahramanlarıydı hikâyenin

Sen de kahramanısın bu hikâyenin, diyemedim

Yalan söyleyemedim.