Binaların en yükseğinden,

Aşağılarda dağlar deniz,

Çam ağaçları birer birer küsmüş,

Biz;

Aynı buhranlı gecelerin çocuklarıyız.


Yüzüklerin acısıyla sigara elinde insanların,

Koklanan onlarca çiçekler solmuş,

Benzin kokar kaldırımlar.

Biz

Buhranlı gecelerin çocuklarıyız.


Gülümsemelerin en güzelinde,

En derin mezarlıklar.

Derdimize ortak şarkılar, türküler.

Biz

Aynı buhranlı gecelerin çocuklarıyız.


Saatlerin ters döndüğü zamanlar,

Geçmişin elini yakamızdan çekmediği günlerde,

Sabır taşına dönüşmüş onca yürekle,

Biz hep,

Buhranlı gecelerin çocuklarıyız.