Güneş saçlı, günahkâr gözlerim sana nasıl bakar?
Kıblene dönsem suretinin nuru günahları yakar.
Uykunda tanrı canını alsa dünya yarınsız kalır.
Çünkü gözlerinin rahminden insanlığa umut doğar.
Kuru çölde hüküm sürmek için bencil insan taht kurar.
Kınamak için baksan gözlerinin rahmeti çölü vaha yapar.
İbrahim gibi batıl ateşe düşsen bulutlardan zemzem akar,
Yine de senin bir damla gözyaşınla Kevser olur nar.
Bülbülî mest olur uçarken solan güllerin hülyasına dalar.
Dikenler kanatlarına batarken kanatları kapında kanar.
