Madem dinliyorum. Pencere önü çiceklerini anlatayım. Osmanlı günlük yaşamında inceliğin hükmünü sürdüğü dönemlerdi. Eğer bir hasta varsa sarı çiçek, ev halkından biri terki dünya eylemişse kırmızıydı pencere önündeki çiçek. Mahalleli duymadıysa da görürdü.
Bir arkadaşım kısa filmini de yapmıştı. İzi oldukça eski. Bu arada fotoğraf Bosna diyarından. İyi ki o pencereyi gördüm.
