Tay dur
Sadaka verirken bile eğildiğindeki saygı
İçindeki kibrin sağduyusudur
Tay dur
Evren alçalıyor
Kendi içine yığılmayı öğreniyorsun
Genişlemeyen şeylerden
Mesela göğsün
De ki bir taşla derinleşen kuyulardan sen sorumlusun
Senin yüzünden
Düşerken eteğini tutmayı unutan helikopter yaprağı
Toprağa tükürdü
Senin yüzünden kökü bir iğneyle tutturulan orman
Diz çöküp zamanı sorguluyor
Bulutlar senin yüzünden kötü
Hepsi birer çukurun izdüşümü olduğunu unutuyor
Güneşe yüz çevirmişken
Tay dur
Bu resim sabıkana işlenecek
Kıyıya vurdum kafamı
Kıtalar birleşecek
Kadıköy’den bir martı çıktı yola
Esnaf kepenklerinin sloganlarla açılma günü bu
Evler baloya yıldırım kavalyesini çağırıyor
Avcılar’da brüt yüz9
Balkonda yetişen bir ağaç ablan
Koza girerken altıkere yokuz diye bağırıyor
Tay dur
Bir uzvunu daha eksilten bahar
Seni boynundan tanıyor
