sen burada yokken
ben de buraya ait değilmişim
insanlar da dünyaya ait değilmiş
birbiriyle konuşmuyor kimse
oysa sen buradayken
insanlar yalnızca severdi
yokluğunda,
çok tükenmez kalem biriktirdim
çok kağıt
dünya yalanmış ama
tükendi gitti hepsi
hani tükenmeyecektiniz diyemedim
insanların sevgileri tükenmişti çünkü
varsın kalem olsun tükenen dedim
onca silinmez sandığım anı saklıydı güncemde
güncem de yalan söyledi
unutuldu gitti unutulmaz dediklerim
unuttum gitti.
ben bile yalan söylüyorum ya da
sahi bir evim vardı gözlerinde
burası benim demiştim
şimdi sığınacak başka mavi yok
diğer denizlerde boğulurum diye de
burası benim diyemedim bir daha
çok şarkı söyledim sonra
inanılmaz şarkı söyledim
ardından söylenecek şarkı kalmadı
onlar beni söylediler
hem de o kadar güzel söylediler ki
burada olsan
bir bira açardın
