o olayın tesiri o günlerde kullanılan cümlelerle üzücü oluyor, yoksa olay hiç sarsıcı değil. eylem yani yalan eylemi sarsıcı. inanın içeriği değil.


-sen beni kerizliyorsun değil mi?

+ o ne demek be şimdi?

-ne yemek yedin bugün?

+ne yeme... sen söyle, ne yedin? ben sana hiç sormuyorum.

(içinden sevimli sözcükler geçirdi)

-hımmm, yaprak sarması yemiştim.

+ ben de işte ...


buradaki diyalog sakladığı o şeyin ipucunu verir mi?

verdi.


-bu ne demek oluyor ki şimdi?

+basit bir karşılaşma sadece.

-ben fark etmeseydim bana söylemeyecek miydin? yani bu aklından geçmedi mi? ben bunu öğrenmek istiyorum.

+söyleyecektim, ama tepkinden çekindim.

-benim bunu sorma amacım herhangi bir ima değil. benimle konuşuyorsan bahsettiğin şekilde bir anlam söz konusu olamaz zaten. ben sadece neden ben bununla karşılaştığımda bu olayı konuştuğumuz oldu.

+dediğim gibi tepkinden çekindim.

-sen ne söylesen inanırım. yani söylediğinden gayrisi benim kuruntum ve eklentim olur. söyle lütfen bundan sonra.

-baktığında bunu bana söylemeni istemem bile belki saçma. çünkü hayatında ne şekilde yer ediniyorum o da belli değil. hangi sıfatla şsteyeceğimi de bilmiyorum. ama sadece böyle hissediyorum ve bunu doğrudan seninle konuşmanın doğru olduğunu düşündüm.


ya, ya seni ahmak. ne kadar da anlayış abidesi olmuşsun. uzun zaman olmuştu senin de karşına çıkmayalı. sus. susmayacağım.

(...)