Yılların sürgün hatıraları ilk kez çicek açtı
İlk defa sesim duvarlar ardına ulaştı
Meğer ne çok yıldız varmış gökyüzünde bilmezdim
Zira ilk kez başım göğe erdi seninle
İlk kez bugün korktum azrailin karanlik yüzünden
Onsuz kalmanın düşüncesi ölümü terbiye edercesine
Onunla olmanın verdiği mutluluk dünyayı dize getirircesine
Ve birlikte ay ışığına koşarcasına bir davet.
Şaibeli rüyalarla istila ediyorsun gecemi
Evvel zamanda içinde yalnızlıktan sıyrılıp koşuyorum sana
Vakit sensizliğe çalmasın diye susturuyorum dünyayı
Ve yine sen çıkacaksan yarınlarıma
Aniden salıncaklar kuruyorum çocuksu benliğime
Lütuf Tanrınındır, sen ise benim, ben ise senin
Tek bir ses yankılanmalı kulağımın içinde
O güzel şarkılar yalnızca onunla işlemeli ruhuma
Sevginin kaç sabır yılı ettiğini o anlatmalı
Usulca içime sızan kaçak ümidin hesabını sormalı
Neden sensizdim neden sessizdim neden sevgisizdim
Bütün bekleyişlerim hayranlıkla hayretler içinde seninle son buldu