Yılların sürgün hatıraları ilk kez çicek açtı

İlk defa sesim duvarlar ardına ulaştı

Meğer ne çok yıldız varmış gökyüzünde bilmezdim

Zira ilk kez başım göğe erdi seninle


İlk kez bugün korktum azrailin karanlik yüzünden

Onsuz kalmanın düşüncesi ölümü terbiye edercesine

Onunla olmanın verdiği mutluluk dünyayı dize getirircesine

Ve birlikte ay ışığına koşarcasına bir davet.


Şaibeli rüyalarla istila ediyorsun gecemi

Evvel zamanda içinde yalnızlıktan sıyrılıp koşuyorum sana

Vakit sensizliğe çalmasın diye susturuyorum dünyayı

Ve yine sen çıkacaksan yarınlarıma

Aniden salıncaklar kuruyorum çocuksu benliğime

Lütuf Tanrınındır, sen ise benim, ben ise senin


Tek bir ses yankılanmalı kulağımın içinde

O güzel şarkılar yalnızca onunla işlemeli ruhuma

Sevginin kaç sabır yılı ettiğini o anlatmalı

Usulca içime sızan kaçak ümidin hesabını sormalı

Neden sensizdim neden sessizdim neden sevgisizdim


Bütün bekleyişlerim hayranlıkla hayretler içinde seninle son buldu