Ağrılı bir ölümle müteşekkil
Dumanı üstünde tütüveriyor çocukluklar
Gayrısı zamanı aklın çemberine oymuş vehamet
Bir topa alışılmadık bir sol ayak değer gibi
Yalpalayarak ve yalın ayak uzaklaşıyor
Gol olasıca
Sınav kağıdına kocaman kırmızı kalemle
Ve her bayram öptürdükleri elleriyle
Sıfır yazılıyor
Fasit bir taburenin dağılmış soykaları
Bize her beden büyük gelen
Geleneklerine uygun biçilmiş dikdörtgen masaları
Ve pekala gelecek
Başlangıç meridyeninden siliniyor ayakkabı bağlar gibi
Sokak
Bir aralık ölüveriyor insan
Çırılçıplak ölü oturuyor zamanın karşısında
Ömründe hiç misafir olmamış
Ömründe hiç misafir ağırlamamış
afili
yalnız
ucuz
şarap
Dağılmış soykalar ve en çocuk sesiyle
Bir ölü şimdi bütün evlerde
