bütün şehir uykuda
bir ben uyumadım
elimde kırık bir kadeh
dolanıyorum karanlıklarda
sonbaharın ayazı ellerimi yakıyor
yapraklar seçilmiş etrafa
uçuşuyor rüzgarda
sokak köpekleri hırlayarak bakıyor
ölü bedenime
iğreniyor onlarda benden
yaklaşmaya korkuyorlar leşime
ölümün pis kokusu peşimde
cami önüne gelip duraklıyorum
hiç kimse yok bu saatte
evleri var insanların
sıcak temiz güzel kokan
umutları var insanların
hayalleri, sevgileri...
