Kurumuş ağaç gibiyim,
kanatsız kuş gibi
ne idiği belirsiz
Çocuk şarkısındaki kayıp kurbağayım ben.
Çaresiz,
bekliyorum bir oyukta
ümitsiz.
Rüzgarı dinliyorum.
Çünkü bir tek o var.
Geceleri çok saldırgan,
gündüzleri pek alıngan.
Varlığım yok gibi,
işlevsiz.
Aklımda hep bir ütopya,
dengesiz, kırılgan, savruk...
Ve kabuslar var
belli belirsiz.
Aynaya bakmak gibi.
Kaçtığın her şeyin bir anda ensende bitmesi gibi.
Uğursuz.
boğazımı sıkan şeyler var
nefesimi kesen
kaldıramadığım.
Bizim dere de kurudu.
Çok oldu.
Çocuk şarkısındaki kurbağayım ben
parça parça
kayıp
neşeli şarkıların hüzünlü hikayesi
ve dramatik sonları oluyor,
bekliyorum bir oyukta
ümitsiz.
