"Büyüdük sanıp boş yere kırdılar oyuncaklarımızı, bir bahâr umuduyla ne varsa yıkıp yok yerе gittiler. Oysa gerçeğin mеrhametsiz duvarlarına çarpınca ne bahâr geldi bir daha topraklarına ne de ellerinde bir damla umut kaldı. Yine de ben, mevsimler boyu yaşayacak ve şehirler boyunca elbet bir gün aklına mutlakâ düşeceğim."