Sancının tarif edilemeyeni,
insanın doğarken annesine çektirdiği kadar,
büyürken zincirlenmiş ruhuna çektirdiğidir aynı zamanda..
Sen , çocuk...!
Büyüdükçe,ağlatan şarkılara güleceksin kahkahalarla ...
Ve güldüğün şarkılara ağlayacaksın hıçkıra hıçkıra.. Şeytanlığın anlamını yitirdiği yerde, büyüyüp onun adına tüy dikeceksin şu hayat denen yanılsamaya.
Ve omuzlarından akıp giderken binlerce anı ; aniden durup ‘büyüdüm’ diyeceksin..