Sancının tarif edilemeyeni, 

insanın doğarken annesine çektirdiği kadar,

 büyürken zincirlenmiş ruhuna çektirdiğidir aynı zamanda.. 

Sen , çocuk...!

Büyüdükçe,ağlatan şarkılara güleceksin kahkahalarla ...

Ve güldüğün şarkılara ağlayacaksın hıçkıra hıçkıra.. Şeytanlığın anlamını yitirdiği yerde, büyüyüp onun adına tüy dikeceksin şu hayat denen yanılsamaya.

Ve omuzlarından akıp giderken binlerce anı ; aniden durup ‘büyüdüm’ diyeceksin..